Verslag ‘Rondje Nijmegen’
Voorheen stond in augustus ‘Berg en Dal’ als in beton gegoten in onze toeragenda. Maar de laatste jaren kwam de klad erin. Berg en Dal moest anders. Berg en Dal is nu anders. Geen saaie heen- en terugroute meer, wat minder steile puisten, wat meer lekker sjeesen over nieuwe wegen en liefst nog wat uitdagends na afloop. Daarom nieuw dit jaar: Rondje(s) Nijmegen. Zes verschillende ritten met een opbouwend aantal kilo- en hoogtemeters. Voor elk wat wils. Zelfs met een ‘Nijmegen_Heftig’ variant. Op 19 augustus verzamelden 23 dappere rijders zich bij het ‘Maldens Vlak’ van de Nijmeegse Zweefvliegclub. Dick Teuling, éminence grise van onze club, had daar naar afloop nog een spectaculair rondje in petto. Later meer daarover.
Een select groepje klimgeiten (Hans, Edwin en Marcel) had het lef om voor Nijmegen_117_1000hm_heftig te gaan. Een uitdagende maar complexe route waarbij alle puisten in en rond Nijmegen van beneden naar boven en later ook weer andersom bedwongen moesten worden. De overige 20 TCW-ers kozen voor Nijmegen_131_570hm. Een mooie en gevarieerde rit met een paar ‘punchers’ die meteen een natuurlijke splitsing opleverde. Maar ook de aangename rit die daarna heerlijk meanderend door de Ooijpolder voerde richting Kranenburg (D): de eerste pauzeplaats voor alle ritten. Wonder boven wonder viel daar iedereen ongeveer tegelijkertijd ‘op de klep’. Tijd voor ‘Kaffee mit Kuchen’. Mooie locatie overigens.
Na even gewacht te hebben op wat spetters ging de uitdaging uit naar de volgende ‘bult’. Op het hoogteprofiel zag dat er heftiger uit dan het in werkelijkheid was. Of het kwam door de koffie, of door het gebak, maar we namen deze hindernis op 51km met gemak. Appeltje eitje…. Vervolgens heerlijk op-en-af (Duits-vlak) door het groen en zwe(r)vend over prima wegen. Onderweg helaas ook de bekende ‘lekke band’ en de onbekendere ‘gebroken spaak’.
Twee van onze renners (Arnold en Maikel) draaiden na 83km af om de grootste lus (Nijmegen_174_650hm) af te ronden. Als beloning kreeg iedereen via Milsbeek en Groesbeek toch nog wat korte klimmetjes voor zijn kuiten om tenslotte via het oude spoorlijntje redelijk vlak terug naar Boscafé de Zweef te rijden. Daar stonden de laatste rondjes op de planning. Niet alleen het welkome rondje van de penningmeester. Een loterij had het lot bepaald voor Peter de Kort en Ine Franken om een extra lusje vanaf zweefvliegveld Malden te mogen maken. Dick Teuling is niet alleen lid van TCW, maar ook lid en ervaren piloot bij de Nijmeegse Aeroclub. Dus geen beenspieren voor dit rondje. Wel de controle over enkele specifieke kringspieren om de boel binnen netjes te houden. Garmin meenemen natuurlijk, want als het niet op Strava staat is het niet gebeurd. Met een stijgingspercentage van 40-45%. Een gemiddelde snelheid van 89,7km/u en een maximum snelheid van 124,8 km/u was ook dit rondje zowel voor de deelnemers, de piloot en de toeschouwers meer dan de moeite waard.